×
SZUKAJ

Wyjątkowa Boża Miłość

Relacja z Bogiem różni się od każdej relacji, której mogłeś do tej pory doświadczyć. Boża miłość do ciebie jest wyjątkowa. Jest to miłość bezwarunkowa (niezależna od spełnienia przez ciebie konkretnych warunków). Bóg kocha ciebie, ponieważ ciebie kocha.

„W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy” (1 J 4:9,10).

Bóg nie warunkuje swojej miłości twoim postępowaniem. Nie jesteś w stanie zrobić nic, by Bóg pokochał cię jeszcze mocniej. Nie możesz też uczynić nic, by kochał cię mniej. On kocha ciebie bardziej, niż ty sam siebie kochasz.

Do tej pory doświadczyłeś z pewnością jedynie miłości warunkowej. Jej przykłady wyrażają poniższe opisy: „Będę cię kochać tak długo, jak ty będziesz kochać mnie”, czy też „Zawsze będziesz moją pierwszą miłością, ale możliwe, że spotkam kogoś, kto będzie do mnie lepiej pasował”. Miłość warunkowa zależy od tego, co robisz i jaki jesteś. „Kochamy cię, bo jesteś świetnym pracownikiem”, „uwielbiamy cię, bo znakomity z ciebie gracz”, „kocham cię, bo zaspokajasz moje potrzeby, bo mnie rozumiesz, bo czuje się przy tobie bezpiecznie”.

Otwierając swoje serce Jezusowi poznałeś doskonałą miłość i akceptację. Trudno to czasem zrozumieć, zwłaszcza jeśli do tej pory nigdy nie czułeś się w pełni kochany czy akceptowany. Ale taka jest prawda! Niestety, nie licz na to, że zawsze będziesz czuł Bożą miłość. Przyjdą takie chwile, gdy będziesz wątpił nie tylko w Jego miłość do ciebie, ale nawet w to, że On istnieje. I choć będziesz chciał się poddać, nie rób tego.

Bóg dał ci nowe życie, ale nie dostałeś go z metką „w czepku urodzony”. Sam Jezus narodził się w cuchnącej, wilgotnej stajni. Zakosztował prawdziwego życia i ten właśnie smak będzie miała twoja przygoda z Chrystusem. Zero magii, ale w zamian obietnica Jego obecności.

Bóg powiedział: „Ukochałem cię odwieczną miłością, dlatego też zachowałem dla ciebie łaskawość” (Jr 31:3).

Duńskie przysłowie mówi: „Kolejny krok to jedyny, który tak naprawdę trzeba nam postawić”. Świadomość Bożej miłości do ciebie da ci siłę by iść dalej, nawet wtedy, gdy kolejny krok wydaje się być nieznośnie ciężki i długi: „ I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rz 8:38,39).

Nasza wiara opiera się na tym, co Bóg objawił nam o sobie samym. Zależy Mu zwłaszcza, byśmy wierzyli w Jego miłość do nas i polegali na niej:

„Podobają się Panu ci, którzy się Go boją, którzy wyczekują Jego łaski” (Ps 147:11).

„Oto oczy Pana nad tymi, którzy się Go boją, nad tymi, co ufają Jego łasce [...]” (Ps 33:18).

Król Dawid, którego sam Bóg opisywał, jako „człowieka po mojej myśli, który we wszystkim wypełni moją wolę”2, ufał w Bożą miłość: „A ja opiewać będę Twą potęgę i rankiem będę się weselić z Twojej łaskawości, bo stałeś się dla mnie warownią i ucieczką w dniu mego ucisku. Będę śpiewał Tobie, Mocy moja, bo Ty, o Boże, jesteś moją warownią, mój łaskawy Boże” (Ps 59:17,18).

Jezus opisuje głębię swojej miłości do nas słowami: „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna” (J 15:9-11). On kocha nas bez względu na wszystko, nawet wtedy, gdy jesteśmy nieposłuszni. Ale to dzięki posłuszeństwu możemy doświadczać Jego miłości i żyć w niej.

Aby głębiej zrozumieć Bożą miłość do ciebie, przeczytaj Ps 103, J 15, 1 J 4 i zwróć uwagę na wszystkie opisy miłości Boga.

(1) W artykule wykorzystano fragmenty książki Stevena L. Pogue „The First Year of Your Christian Life”
(2) Dz 13:22